Πού στην Κορακιά πάμε???

Την είχε εκνευρίσει πολύ! Θεωρούσε πως τον είχε φλερτάρει αρκετά για τα δικά της δεδομένα, μα ακόμα δεν είχε καταλάβει εαν εκείνος ενδιαφερόταν. Τη μία της έστελνε 'πειραχτικά' μηνύματα, την άλλη χανόταν από προσώπου γης. Όποτε μιλούσαν στο τηλέφωνο, έπεφτε ατάκα στην ατάκα και σπόντα στην σπόντα. Γι' αυτό και είχε τσιμπήσει η ζαργάνα μας. Αυτά τα 'on and off' όμως, αυτά τα 'τη μία ψημένος, την άλλη κατεψυγμένος' την είχαν κάνει να τα πάρει στο κρανίο και να τον ξεγράψει. 'Λοιπόν Ζαφειρία! Τέλος! Εσύ δεν θα ξανακάνεις καμία κίνηση! Για όνομα!!! Κοτζάμ άντρας είναι!' της έλεγαν οι φίλες της. 'Παιδιά, αστειεύεστε? Μην τρελαθούμε τώρα! Δεν ασχολούμαι άλλο με το άτομό του!' τους απαντούσε.

Εκείνο το Σαββατοκύριακο είχαν κανονίσει να πάνε με την παρέα της στην Ύδρα. Θα τους φιλοξενούσε ένας φίλος που είχε και φουσκωτό. Θα περνούσαν ένα τέλειο, χαλαρό Σαββατοκύριακο.

Μαζεύτηκαν όλοι στο λιμάνι του Πειραιά και περίμεναν το καταμαράν. Την ώρα που επιβιβάζονταν, τον βλέπει στα είκοσι μέτρα. 'Παιδιά, νάτος! Τι κάνω τώρα? Πάμε να μπούμε από τη μπροστινή είσοδο'. Τον κερατά. Δε μπορούσε να το πιστέψει. Πού σκατά πήγαινε κι αυτός? 'Θα τον αγνοήσω. Έτσι κι αλλιώς δε με είδε, οπότε εντάξει' σκέφτηκε.

Έκατσε στη θέση της, τσιτωμένη μην τον ξαναδεί σε αυτόν τον σύγχρονο Τιτανικό, κι έκανε πως διάβαζε την καρτέλα με τις σωστικές πληροφορίες. Φοράτε από δω, σφίγγετε από κει, φουσκώνετε από την άλλη, σφυρίζετε τσίφτικα από κει να σας ακούσει κανένας ψαράς να σας μαζέψει. 'Μπορώ να βάλω το σωσίβιο και τα κλαπατσίμπαλα τώρα γιατί νιώθω πως πνίγομαι?' σκέφτηκε.΄Ξαφνικά, περνάει από δίπλα της, αγέρωχος, και μπαίνει στην 1η θέση. 'Α, ώστε ταξιδεύουμε και 1η θέση ε? Ε, δεν το γλιτώνεις το δούλεμα' σκέφτηκε. Κοίταξε τις φίλες της. 'Ηταν όλες ικανοποιητικά απασχολημένες. I-pod η μία, περιοδικό η άλλη, ψαλίδα στα μαλλιά η τελευταία. Πήρε το κινητό της και του έστειλε μήνυμα. 'Να έχεις υπόψη σου πως τους VIPs τους πετάνε πρώτους στη θάλασσα σε περίπτωση ανάγκης.' 'Με είδες και δε με χαιρέτησες?' την ρώτησε. 'Εννοείται' του απάντησε.

Εκείνος, πήγαινε σε ένα γάμο στο Πόρτο Χέλι. 'Ε, αφού θα είσαι εκεί με σκάφος, πάρε κανένα τηλέφωνο μήπως βρεθούμε αύριο για μπάνιο κάπου' του είπε. Απλά για να το έχει πει κι αυτό, ξέρεις... Περιέργως, της τηλέφωνησε το ίδιο βράδυ και της είπε να βρεθούν την επομένη για μπάνιο, με τις παρέες τους, στην Κορακιά. Ούτε ήξερε πού ήταν αυτό. Ένα μέρος κοντά στο Πόρτο Χέλι, στην Κώστα, στον Άγιο Αιμιλιανό, ξέρω κι εγώ? Πάρε έναν πορτολάνο να το βρεις χρυσέ μου! 'Κι αν έρθεις, μπορεί να σε αφήσω να κερδίσεις στο τάβλι!' της είπε πειραχτικά. 'Ναι, κάνε μας και τη χάρη τώρα!' σκέφτηκε εκείνη. Δεδομένης της προϊστορίας, θεώρησε πως παραήταν μεγάλη αυτή η κίνηση για τα μάτια του μόνο. Δεν προβληματίστηκε όμως και τόσο πολύ και έριξε την ιδέα στο τραπέζι.

Την επομένη, φορτώθηκαν όλοι στο φουσκωτό, γύρω στα οκτώ άτομα, και ξεκίνησαν για Κορακιά. Κοιτούσε τους φίλους της και σκεφτόταν 'Χριστέ μου, πού τους τραβάω τώρα για έναν γκόμενο?' Πήγαιναν, πήγαιναν, έφτασαν σιγά σιγά Κώστα, Άγιο Αιμιλιανό, Πόρτο Χέλι. 'Ωραία. Και τώρα που πάμε?' την ρώτησαν. Τον πήρε τηλέφωνο να μάθει: 'Δε μου λες, που είναι η Κορακιά?' Της είπε εκεί κάτι οδηγίες, που αν τις άκουγε καπετάνιος θα καράφλιαζε. 'Όχι στον πρώτο κόλπο, ούτε στον δεύτερο. Συνέχισε ευθεία και μπες στον τρίτο μετά το ξενοδοχείο.' Λες και έδινε οδηγίες για το καλύτερο πατσατζίδικο στο κέντρο της Αθήνας. Συνέχισαν, μπαινόβγαιναν στους κολπίσκους, δεν έβρισκαν την Κορακιά με τίποτα. Η ώρα περνούσε. Είχε μεσημεριάσει. Η παρέα είχε τσουρουφλιστεί από τον ήλιο για τα καλά. Κάποια στιγμή, βρήκαν ευτυχώς έναν ευλογημένο ψαρά ο οποίος τους εξήγησε ακριβώς που να πάνε.

Έδεσαν δίπλα στο σκάφος και έπεσαν για μπάνιο. Η παρέα της δεν σχολίασε τίποτα, αλλά εκείνη είδε πως δεν ήταν και κανένα φοβερό μέρος με ονειρεμένα νερά. Εκείνη, ανέβηκε στο σκάφος και άρχισε το 'μπούρου μπούρου' το 'χαχαχα' και το τάβλι μαζί του. Πάνω στη μισή ώρα, κι αφού της είχε πάρει τα βρακιά στο τάβλι, της ανακοίνωσε πως εκείνοι έπρεπε να φύγουν για να πάνε να ετοιμαστούν για τον γάμο. 'Αργήσατε βλέπεις' της είπε. 'Αχ, θα σε βαρέσω! Ψήλους στα άχυρα έβρισκα πιο εύκολα χωρίς τις οδηγίες σου!' σκέφτηκε.

Ξέδεσαν το φουσκωτό από το σκάφος κι έμειναν εκεί σαν τους μπάστακες. Είχε μαζευτεί όλη της η παρέα πάνω στο φουσκωτό κι έτρωγαν δροσιστικά ροδάκινα, βανίλιες και κοντούλες. Τους κοιτούσε και σκεφτόταν 'Δε μπορεί, θα με ξεχέσουν για όλη αυτή την ταλαιπωρία στην οποία τους έβαλα!' Πρόσεξε πως έριχναν κοφτές, συνωμοτικές ματιές μεταξύ τους, όπως όταν έπαιζαν τον 'δολοφόνο'. 'Νάτο, μου έρχεται το σιχτίρι' σκέφτηκε. Ξαφνικά, ξέσπασαν όλοι σε γέλια. 'Μωρή!!! Αν ερωτευτείς δηλαδή πού στον κόρακα θα μας τρέχεις???' της είπαν... Χορωδία...